Delphi
19°
Feels like: 19°CMostly Cloudy
07:2219:18 EEST
Wind: 8km/h ENE
Humidity: 69%
Pressure: 1016.59mbar
UV index: 1
FriSatSun
21/13°C
21/13°C
22/12°C
21/13°C
22/12°C
Ηνίοχος, ανάθημα του Πολύζαλου για να τιμήσει είτε τη δική του είτε τη νίκη των αδερφών του στα Πύθια, 480-460 π.Χ. Ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα αγάλματα σε μέταλλο της αρχαίας ελληνικής τέχνης ο Ηνίοχος αποτελούσε μέρος ενός ευρύτερου συνόλου: εκτός από τον ίδιο, το τέθριππο (μαζί με τα άλογα), ο νεαρός ιπποκόμος και ένα αναπληρωματικό άλογο. Από το υπόλοιπο της συνθέσεως έχουν εντοπισθεί ελάχιστα τμήματα.
Χάλκινο πλακίδιο με Οδυσσέα και κριάρι, σκηνή από την Οδύσσεια στην σπηλιά του κύκλωπα Πολύφημου, β’ μισό 6ου αι. π.Χ. Το πλακίδιο θα πρέπει να προερχόταν από διακόσμηση κάποιου σκεύους ή επίπλου.
Χάλκινη κεφαλή γρύπα από διακόσμηση σε χείλος λέβητα, 7ος αι. π.Χ. Ο γρύπας με κεφάλι αρπακτικού πτηνού και σώμα αιλουροειδούς ήταν φανταστικό πλάσμα με επιρροές από την τέχνη της Ανατολής. Παρόμοια πλάσματα, όπως επίσης οι Σειρήνες ή η Μέδουσα Γοργώ, είχαν μεγάλη απήχηση στις εικαστικές τέχνες κατά τον 7ο και 6ο αι. π.Χ.
Χάλκινο ειδώλιο κούρου έργο κρητικού εργαστηρίου, 630 π.Χ. Οι κούροι ήταν ανδρικά αγάλματα διαστάσεων του φυσικού ή και μεγαλυτέρων με σαφείς επιρροές από την Αίγυπτο, όπως φαίνεται και από τον τρόπο πλέξης των μαλλιών. Εκτός από τις μεγάλες δημιουργίες κούροι μπορούσαν να παραχθούν και σε μικροκλίμακα, όπως το συγκεκριμένο ειδώλιο.
Κόρη από το θησαυρό των Σιφνίων, πριν το 540 π.Χ. Το αντίστοιχο του κούρου στο θηλυκό ήταν οι Κόρες. Κοινό στοιχείο και των δύο τύπων είναι η μετωπικότητα. Όμως οι Κόρες ήσαν ενδεδυμένες και έφεραν επίσης ένθετα διακοσμητικά στοιχεία (π.χ. κοσμήματα). Στο θησαυρό των Σιφνίων η συγκεκριμένη Κόρη (μαζί με άλλη μία) είχε τοποθετηθεί ως κίονας στην πρόσοψη του οικοδομήματος.
Μετόπη από τον θησαυρό των Αθηναίων, Ηρακλής και Κερυνίτις έλαφος (βόρεια πλευρά), μετά το 490 π.Χ. Ο Ηρακλής ταυτίζεται από τη λεοντή. Με το αριστερό γόνατό του σπρώχνει το ελάφι και με το αριστερό χέρι προσπαθεί να το αρπάξει από το λαιμό.
Άγαλμα μικρού κοριτσιού, 3ος αι. π.Χ. Κατά την ελληνιστική εποχή η τέχνη αρχίζει να ενδιαφέρεται για την απόδοση εικόνων του καθημερινού βίου, όπως είναι η απεικόνιση της παιδικής ηλικίας με τις ιδιάζουσες αναλογίες του παιδικού σώματος και τους τρυφερούς και στρογγυλούς όγκους του. Το συγκεκριμένο έργο παρουσιάζει ομοιότητες με καλλιτεχνήματα αττικών εργαστηρίων, τα οποία αφιέρωναν τα κορίτσια από την Αθήνα στην Βραυρωνία Αρτέμιδα.
Άγαλμα του παγκρασιαστή Αγία, νικητή στα Πύθια 5 φορές∙ αποδίδεται στον Λύσιππο, προσωπικό γλύπτη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, 336-332 π.Χ. Το άγαλμα του Αγία αποτελεί μέρος από ένα σύνολο εννέα αγαλμάτων, τα οποία αφιέρωσε ο Δάοχος από τα Φάρσαλα πριν τιμήν μελών της οικογένειάς του, τα οποία διακρίθηκαν στην πολιτική και στον αθλητισμό.
Κυπροφοινικική φιάλη από χαλκό, με απεικόνιση πολιορκίας πόλης και επιρροές από την αιγυπτιακή τέχνη, τέλος 8ου αι. π.Χ. Οι ανατολικές επιρροές αντιπροσωπεύονται παραστατικά με Σφίγγα, η οποία σύρει πολεμικό άρμα. Η αφιέρωση παρομοίου έργου στους Δελφούς είναι χαρακτηριστική της φήμης του Ιερού και εκτός μητροπολιτικής Ελλάδος.
Μαρμάρινος ομφαλός που ήταν τοποθετημένος πάνω σε χάλκινο τριποδικό λέβητα, τον οποίο υποβάσταζαν οι κόρες του ακανθωτού κίονα∙ ανάθημα των Αθηναίων, 332-322 π.Χ. Ο ομφαλός ήταν ένα διαδεδομένο ανάθημα, γι’ αυτό διατηρούνται πολλά αντίγραφα.
Ελεφαντοστέινο αγαλμάτιο ανδρικής μορφής στον τύπο του Δεσπότη θηρών με προέλευση από τη Μικρά Ασία, 680 π.Χ. Η μορφή μπορεί να ταυτισθεί και με Απόλλωνα, διότι στη μικρασιατική υπόστασή του ο θεός λατρευόταν ως κυρίαρχος των ζώων. Διακοσμητικά μοτίβα, όπως οι ρόδακες στο κάτω μέρος των βοστρύχων των μαλλιών ή ο μαίανδρος στη βάση, μαρτυρούν ότι ο καλλιτέχνης ήταν Έλληνας.
Λεπτομέρεια από την ανατολική ζωφόρο του θησαυρού των Σιφνίων με το συμβούλιο των θεών∙ Αθηνά, Ήρα και Θέτις τάσσονται υπέρ των Αχαιών, πριν το 524 π.Χ. Πρόκειται για συνέχει του προηγουμένου τμήματος, απέναντι από το Δία. Η πρώτη θεά αναγνωρίζεται εύκολα ως Αθηνά από το φίδι στο εσωτερικό της ασπίδας της.
Μετόπη από τον θησαυρό των Αθηναίων, Θησέας και Μινώταυρος (νότια πλευρά), μετά το 490 π.Χ. Η νότια πλευρά του κτηρίου ήταν αφιερωμένη στους άθλους του Θησέα. Η πάλη με τον Μινώταυρο ταυτίζεται λόγω της διάπλασης των μυϊκών όγκων του θηρίου, το οποίο έχει πιάσει από το λαιμό ο ήρωας.
Λευκή κύλικα με τον Απόλλωνα να κρατά επτάχορδη λύρα και σπονδική φιάλη∙ απέναντί του στέκεται κουρούνα, το ιερό του πτηνό 470 π.Χ. Η ιδιαιτερότητα του αντικειμένου έγκειται στο γεγονός ότι δεν σχετίζεται με το Ιερό, αλλά βρέθηκε σε τάφο στις ανατολικές παρυφές των Δελφών.
MUSEUM OF DELPHI
This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.
Strictly Necessary Cookie should be enabled at all times so that we can save your preferences for cookie settings.
If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.
This website uses Google Analytics to collect anonymous information such as the number of visitors to the site, and the most popular pages.
Keeping this cookie enabled helps us to improve our website.
Please enable Strictly Necessary Cookies first so that we can save your preferences!
More information about our Cookie Policy