Ο σύγχρονος οικισμός της Αγίας Ευθυμίας, χάρη στις επιγραφικές μαρτυρίες, τα ανασκαφικά δεδομένα και τις γραπτές πηγές, ταυτίζεται από τους περισσότερους μελετητές με την πόλη των Οζολών Λοκρών, Μυωνία ή Μυανία.
Ο περιηγητής Παυσανίας την επισκέφτηκε τον 2ο αι. µ.Χ. και στα «Φωκικά» του  αναφέρει τα ιερά της πόλης, τις τοπικές λατρείες και τις λατρευτικές πρακτικές των κατοίκων της. Στην πόλη υπήρχε άλσος µε βωµό των Μειλιχίων θεών, χθόνιων θεοτήτων, καθώς και το τέµενος του Ποσειδώνα, ο οποίος λατρευόταν κυρίως ως θεός της γονιµότητας και των πηγών που αναδύονταν από τα έγκατα της γης. Ο Παυσανίας επίσης αναφέρεται και στην προσφορά των Μυάνων προς τον Δία της Ολυµπίας µια ασπίδα µε ζωγραφική διακόσµηση και µπρούντζινη επένδυση, ένα κράνος και κνηµίδες, τα οποία είδε στο θησαυρό των Σικυωνίων κατά την επίσκεψή του στην Ολυµπία.
Η ιστορία του τόπου αναδύεται μέσα από τα ερείπια που διατηρούνται μέχρι σήμερα άλλοτε εύγλωττα άλλοτε αινιγματικά ή έρχονται σταδιακά στο φως μέσα από τις ανασκαφές και τις επιφανειακές έρευνες.
Στα βορειοδυτικά του χωριού, στη θέση Εκατράχη, διατηρείται η οχυρωμένη ακρόπολη που αποτελούσε το κέντρο του αµυντικού συστήματος της πόλης και σήµερα αποτελεί το σημαντικότερο µνηµείο της. Ο οχυρωµατικός περίβολος καλύπτει µια έκταση  περίπου 300 Χ 250µ, κτίστηκε στον 4ο αι. π.Χ. κυρίως κατά το ψευδοϊσόδοµο σύστηµα τοιχοποιίας  και για την ενίσχυση της άµυνάς του κατασκευάστηκαν έντεκα ορθογώνιοι πύργοι. Την πορεία του τείχους µπορεί κάποιος να παρακολουθήσει µέσα από τα καλοδιατηρημένα τµήµατά του στο χωριό. Στην περιοχή του νεκροταφείου, διατηρείται ένας διπλός πύργος σε σηµαντικό ύψος και υποδηλώνει την ύπαρξη της πύλης. Για την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής γύρω από τον οχυρωμένο οικισµό, είχαν κατασκευαστεί αρκετοί µικρότεροι πύργοι-παρατηρητήρια.
Πτυχές της ιστορίας της Μυωνίας φωτίζονται από τα κτερίσματα των τάφων, τις επιτύμβιες στήλες και τις επιγραφές που μαρτυρούν την ανάπτυξη της πόλης.
Το 1899, κατά τη διάρκεια των εργασιών για τη διάνοιξη δημόσιου δρόμου στην Αγία Ευθυμία, αποκαλύφθηκε ένας σημαντικός νομισματικός «θησαυρός» (σύνολο νομισμάτων) που περιείχε αργυρούς στατήρες Αμφικτυόνων, τα νομίσματα που κυκλοφόρησε η Δελφική Αμφικτυονία στα 336-334 π.Χ. 
Επίσης, το 1928 κατά τη διάρκεια των εργασιών για τη διάνοιξη της Ε.Ο Άμφισσας- Ναυπάκτου, αποκαλύφθηκε τάφος του 6ου αι. π.Χ. που περιείχε ταφή πολεμιστή με πλήρη εξάρτυση, όπως κράνος, αιχµές δόρατος και ακόντιου και σιδερένια ξίφη.