Εκτός από τα επίσημα αναθήματα πόλεων και αρχόντων, πλήθος ανώνυμων πιστών αφιέρωνε αναθήματα στον Απόλλωνα. Μεταξύ αυτών, ορισμένα μικρά χάλκινα αναθήματα, που βρέθηκαν στον αποθέτη της Ιεράς Οδού και χρονολογούνται στο πρώτο μισό του 5ου αι. π.Χ.:

• στο χάλκινο θυμιατήρι, μια νεαρή γυναίκα με μακρύ πέπλο και δικτυωτό κάλυμμα στα μαλλιά συγκρατεί στα υψωμένα χέρια και το κεφάλι της ημισφαιρικό λέβητα, όπου τοποθετούνταν το θυμίαμα. Στο χείλος του σκεύους εφάρμοζε διάτρητο κωνικό πώμα, από όπου αναδύονταν οι αναθυμιάσεις.
• το χάλκινο ειδώλιο νέου που παίζει διπλό αυλό ίσως ήταν αφιέρωμα ενός αυλητή, νικητή στους μουσικούς αγώνες των Πυθίων. Ντυμένος με τον ποδήρη χιτώνα των μουσικών, ο αυλητής φυσάει τον διπλό αυλό με την ενίσχυση της φορβείας, των δερμάτινων ιμάντων που δένονταν γύρω από το κεφάλι και το στόμα και συγκρατούσαν τα μάγουλα του μουσικού.
• στο σύμπλεγμα δύο αθλητών, ο ένας εξ αυτών στα αριστερά, ίσως νικητής στο άλμα εις μήκος, κρατά τον αλτήρα που τον βοήθησε να κερδίσει τη νίκη, ενώ με το δεξί του χέρι επιδεικνύει το στεφάνι του νικητή. Ο αθλητής στα δεξιά φέρεται να χαιρετά τον συναθλητή του.

Νοτιοανατολικά του ιερού του Απόλλωνα βρίσκεται το ιερό της Αθηνάς Προναίας, του ιερού «προ του ναού», που συναντούσε ο επισκέπτης που ερχόταν από τον μεσογειακό δρόμο πριν από το τέμενος του Απόλλωνα. Πλούσιος ήταν ο πλαστικός διάκοσμος δύο θησαυρών του ιερού, του αιολικού θησαυρού των Μασσαλιωτών και ενός αταύτιστου δωρικού θησαυρού. Από τον διάκοσμο του ναού της Αθηνάς Προναίας εκτίθεται μία πώρινη γυναικεία κεφαλή, καλυμμένη με κονίαμα ζωγραφισμένο με έντονα χρώματα, επιζωγραφισμένα πήλινα αρχιτεκτονικά μέλη και θραύσματα δύο φτερωτών Νικών, που ήταν ακρωτήρια του ναού και συνιστούν εξαίσια δείγματα της αρχαίας κεραμοπλαστικής σε μεγάλο μέγεθος.