Η φήμη του μαντείου ήδη κατά τον 8ο αιώνα π.Χ. ήταν μεγάλη και απλώθηκε έξω από τα όρια του ελληνικού κόσμου, όπως μαρτυρούν τα ομηρικά έπη αλλά και τα έργα τέχνης που έχουν ανακαλυφθεί.  Βασιλείς της Ανατολής, όπως ο Γύγης και ο Κροίσος της Λύδιας και ο Μίδας της Φρυγίας, ζητούσαν χρησμούς από το μαντείο και προσέφεραν πολύτιμα δώρα, μερικά από τα οποία περιγράφει ο Ηρόδοτος. Μία ανακάλυψη το 1939 ήρθε να συμπληρώσει την εικόνα που μας παραδίδουν οι αρχαίες πηγές. Κατά την αφαίρεση των πλακών της Ιεράς Οδού, ανάμεσα στον θησαυρό των Κορινθίων και τη Στοά των Αθηναίων, ανακαλύφθηκαν δύο λάκκοι γεμάτοι με πολύτιμα αντικείμενα. Χρονολογούνται από τον 8ο έως τον 5ο αιώνα π.Χ. και ήταν εν μέρει καμένα, αποκαλύπτοντας την καταστροφή τους από φωτιά στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. Τα περισσότερα είναι έργα ιωνικών εργαστηρίων και φαίνεται πως αφιερώθηκαν από τις πλούσιες πόλεις της Ιωνίας.

Στο σύνολό τους μας δίνουν μία εικόνα του πλούτου των αναθημάτων του ιερού στα αρχαϊκά και πρώιμα κλασικά χρόνια, τα οποία αφιέρωναν στο ιερό οι ηγεμόνες της Ανατολής. Συγχρόνως παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τις τεχνικές κατασκευής των έργων της εποχής εκείνης που γνωρίζουμε μόνο από τις αρχαίες πηγές.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι τα τρία χρυσελεφάντινα αγάλματα, που απεικονίζουν πιθανώς την απολλώνια τριάδα (Απόλλων, Άρτεμις, Λητώ) και αποτελούν τα μοναδικά δείγματα χρυσελεφάντινων αγαλμάτων που έχουν σωθεί. Μας παρέχουν πληροφορίες για μία σπάνια τεχνική της γλυπτικής, γνωστή κυρίως από αρχαίες φιλολογικές πηγές, η οποία συνδύαζε το γλυπτό ελεφαντόδοντο και τον σφυρήλατο χρυσό, στερεωμένα σε ξύλινο πυρήνα. Εξίσου εντυπωσιακό είναι το ασημένιο άγαλμα ταύρου, σε φυσικό μέγεθος, που έχει κατασκευαστεί με τη μέθοδο του σφυρήλατου μετάλλου, μία τεχνική ευρέως διαδεδομένη στα αρχαϊκά χρόνια. Αποτελείται από πολυάριθμα ελάσματα αργύρου στερεωμένα σε ξύλινο πυρήνα.

Εξαιρετικά δείγματα μικροτεχνίας της περιοχής της Ιωνίας αποτελούν το ελεφαντοστέινο ειδώλιο θεού ή ήρωα που δαμάζει ζώο, καθώς και τα χιλιάδες οστέινα θραύσματα που έχουν αποκατασταθεί σε μεμονωμένες μορφές ή συνθέσεις. Προέρχονται από τη διακοσμητική επένδυση ξύλινων και χάλκινων κιβωτίων ή επίπλων. Το σύνολο των πολύτιμων αφιερωμάτων από τους δύο λάκκους κλείνουν τα χάλκινα όπλα και τμήματα αγγείων, ένα από τα οποία έχει ερμηνευθεί ως αφιέρωμα του βασιλιά της Λυδίας Κροίσου.