Το ιερό του Απόλλωνα ιδρύθηκε στη θέση ενός μυκηναϊκού οικισμού (1500-1100 π.Χ.), στην απότομη πλαγιά των Φαιδριάδων.Κατάλοιπα του προϊστορικού οικισμού βρέθηκαν στα βαθύτερα στρώματα της ανασκαφής, όπως και μυκηναϊκά ειδώλια.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Απόλλωνας κατέβηκε στη γη αναζητώντας τον κατάλληλο τόπο για να ιδρύσει το πρώτο μαντείο για τους ανθρώπους. Όταν έφτασε στους Δελφούς, ο τόπος του φάνηκε κατάλληλος, όμως το μέρος φυλασσόταν από ένα φίδι, τον Πύθωνα. Ο Απόλλωνας αγωνίστηκε με το φίδι και, αφού το σκότωσε, έμεινε ο μόνος κύριος του τόπου.

Η έναρξη της λατρείας του Απόλλωνα στους Δελφούς τοποθετείται στον 8ο αιώνα π.Χ., όπως φανερώνουν τα χάλκινα ανδρικά ειδώλια και οι τριποδικοί λέβητες. Οι τελευταίοι, μάλιστα, έχουν ιδιαίτερη συμβολική σημασία στους Δελφούς, καθώς συνδέονται με τη μαντική ιδιότητα του Απόλλωνα και τη διαδικασία της χρησμοδοσίας. Η Πυθία, η ιέρεια του Απόλλωνα, μπορούσε να δώσει χρησμούς, μόνο όταν καθόταν επάνω στον ιερό τρίποδα.

Πολυτελή έργα μεταλλοτεχνίας, που είτε προέρχονται από την Εγγύς Ανατολή, είτε αποτελούν απομιμήσεις ανατολικών προτύπων εμφανίζονται στα τέλη του 8ου αι. π.Χ. και πληθαίνουν στον 7ο αι. π.Χ. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι χάλκινες ασπίδες με έκτυπες και εγχάρακτες παραστάσεις, καθώς και ο νέος τύπος τριποδικού λέβητα, τα χείλη του οποίου κοσμούσαν προτομές ζώωνή φανταστικών τεράτων, όπως γρύπες και σειρήνες.