Περίληψη

Θησαυρός δωρικού ρυθμού, κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου από ασβεστόλιθο Αγίου Ηλία, ο οποίος βρισκόταν λίγα μέτρα κάτω από την πρώτη στροφή της Ιεράς Οδού στο ιερό του Απόλλωνα. Είχε αφιερωθεί από τους Θηβαίους για τη νίκη τους στα Λεύκτρα το 371 π.Χ.

Περιγραφή

Λίγο μετά τη νίκη τους στα Λεύκτρα το 371 π.Χ. οι Θηβαίοι ανέθεσαν στο ιερό του Απόλλωνα έναν θησαυρό δωρικού ρυθμού. Ήταν ο μεγαλύτερος σε διαστάσεις θησαυρός των Δελφών. Βρίσκεται κοντά στη ΝΔ γωνία του τεμένους του Απόλλωνος. Πρόκειται για οικοδόμημα ορθογώνιο με διαστάσεις 12, 29 Χ 7,21 μ., που εδραζόταν σε κρηπίδα με δύο βαθμίδες. Ολόκληρος ο θησαυρός ήταν κατασκευασμένος από τοπικό ασβεστόλιθο του Αγίου Ηλία, που με τη σκληρότητά του αλλά και το γαλαζωπό-γκρίζο χρώμα του τονίζει ιδιαίτερα τις λιτές γραμμές. Ερχόταν δε σε αντίθεση με τη χάρη και την πολυχρωμία του γειτονικού του Θησαυρού των Σιφνίων, κάνοντάς τον έτσι να ξεχωρίζει. Επίσης πρέπει να τονισθεί ότι ο αρχιτέκτονας είχε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην εξασφάλιση της στατικότητας του κτιρίου.

Το οικοδόμημα περιέτρεχε ζωφόρος που αποτελούνταν από μετόπες και τρίγλυφα. Για την ακριβή αρχιτεκτονική μορφή του έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις.Πιθανόν πρόκειται για ένα ενιαίο οικοδόμημα, χωρίς κίονες, πιθανόν με δύο θύρες στις στενές πλευρές, με έναν κάθετο τοίχο που είχε χαρακτήρα αντερείσματος. Ο χώρος του “αδύτου” φωτιζόταν με ένα άνοιγμα στον δυτικό τοίχο.